รีวิวเมื่อผมปั่นจักรยานหลงในกรุงเทพฯ

calendar_month 14 ต.ค. 2015 / stylus Admin Chillpainai / visibility 19,458 / รีวิวที่เที่ยว

รีวิว : เมื่อผมปั่นจักรยานหลงในกรุงเทพฯ

สวัสดีครับ เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ก็ได้ออกไปปั่นจักยานตามปกติ เพราะจะได้ออกไปสูดอากาศและชมวิว ในกรุงเทพฯ นอกเหนือจากวิวตึกสูงๆ ในวันทำงาน ตั้งใจว่าจะปั่นไปเส้นทางเก่าที่เคยไปเมื่ออาทิตย์ก่อน เข้าทุ่งนาออกถนนใหญ่ แวะถ่ายรูปทุ่งนาเขียวๆ แต่รอบนี้ขอเข้าทางที่เคยออกในครั้งก่อน คืออาทิตย์ที่แล้วผมออกจากคันนาเจอทางปูนรเลาะริมคลอง ออกมาถนนใหญ่ ก็เริ่มเก็บภาพริมถนน ก่อนเข้าทางปูน

เลี้ยวเข้าตรงโรงเรียนนวมินทราชินูทิศเบญจมราชาลัย เลียบรั้วโรงเรียนไปเรื่อๆเจอทางปูนริมคลองบึงพระยาสุเรนทร์

บรรยากาศริมคลองน่าจะเป็นชาวบ้านเดิมๆแถวนั้น มีอาชีพทำนา ปลูกผักผลไม้ขายขอปั่นขึ้นไปบนทางปูน แรกๆก็กลัวถ้าพลาดก็ตกลงไปในคลองเลยเพราะไม่มีรั้วกัน มองหาจุดที่เราเคยปั่นบนคันนา แล้วมาเจอทางปูนเมื่ออาทิตย์ก่อน แต่จำไม่ได้ก็ปั่นไปเรื่อยๆ

ด้านซ้านมือเป็นทุ่งนา ด้านขวามือเป็นคลอง มีบ้านคนเป็นระยะ มาถึงจุดที่ถ่ายรูปเห็นมีทางปูนไปต่อได้อีก คิดว่าลองไปดู ถ้าทางตันก็ย้อนกลับมา ออกตรงนี้แหละ

ด้านหลังคือโรงเรียนนวมินทราชินูทิศเบญจมราชาลัย

ตัดสินใจปั่นไปต่อเริ่มสนุกกับทางเล็ก ผ่านบ้านริมทาง มีของวางเตรียมตักบาตรด้วยเกือบทุกบ้าน มาเจอลุงกำลังจับปลา ลุงแกใช้ตาขายดักปลา ก็ถามทางลุงว่าถนนปูนไปไหน สิ้นสุดตรงไหน ลุงแกอารมย์ดี บอกทางละเอียด บอกว่ามันไปได้อีก และจะไปออกถนน ไปวัดพระยาสุเรนทร์ได้ เลยขอถ่ายรูปปลา ปลาที่ได้เป็นปลาฉลาด

ริมรั้วบ้านลุงสวยดี เลยเก็บภาพไว้หน่อย

ปั่นต่อมาอีกนิดเจอพระกำลังบิณฑบาตพอดี เลยจอดจักรยานข้างทางรอพระผ่านไปก่อน

เจอวิวสวยอีก เก็บภาพบรรยากาศดีมากทั้งซ้ายทั้งขวา ชีวิตชาวสวนชาวนาในกรุงเทพฯ ยังมีให้เราเห็นอยู่เยอะนะแถวคลองสามวา หนองจอก

ปั่นมาอีกนิดก็เจอทางแยกออกถนนใหญ่ แต่มีทางปูนต่อไปอีกคิดว่าน่าจะไปต่อได้ มียอคันใหญ่ คิดว่ายังใช้งานได้อยู่เพราะสภาพสามบูรณ์ และไม่ลืมเก็บรูป

พอเลี้ยวซ้ายออกถนน มันก็มีให้เลือกว่าจะไปทางซ้านหรือขวา คิดว่าทางขวาคือทางไปวัดพระยาสุเรนทร์ แต่ทางซ้ายมันจะไปออกที่ไหน เลยลองเลี้ยวซ้าย คิดว่ามันน่าจะกลับไปแถวๆทุ่งนาได้ เพราะตั้งใจจะไปกินกาแฟร้านตรงวัด ปั่นมาเรื่อยๆ สองข้างทางถนนเป็นเหมือนบ้านพักคนงาน และสิ้นสุดถนน แวะถามคนแถวนั้นเค้าบอกว่าไปได้แต่ทางลำบาก ถ้าคนรู้จักทางก็ไปออกถนนได้เราไม่รู้จักทาง ถ้าเค้าไปได้จักรยานเราน่าจะไปได้ ปั่นเข้าไปเจอบ้าน เจอถนนเล็กๆ สำหรับมอเตอร์ไซค์และจักรยานผ่านเท่านั้น บรรยากาศนี้เป็นต่างจังหวัดชัดๆ ทางแคบยาวสัก 100 เมตรบนยอดหญ้าเต็มไปด้วยน้ำค้าง ต้องเก็บรูปเยอะๆหน่อย

สุดท้ายลัดเลาะตามจากมอเตอร์ไซค์มาเรื่อยๆ ผ่านบ้านสองสามหลัง ที่ปลูกผักไว้
ทานเอง ปลูกผลไม้ กล้วย และน่าจะมีอาชีพหลักคือทำนา บ้านแต่ละหลังห่างกันพอ
สมควร

จนเจอบ้านหลังสุดท้ายมีรถกะบะจอดอยู่ คิดว่าอีกไม่ไกลก็น่าจะมีถนนใหญ่ แวะถามทาง เค้าก็บอกว่าไปอีกนิดเป็นสนามสนามกอล์ฟ มีถนนคอนกรีต ของสนามกอล์ฟ ที่คงทำให้ชาวบ้านผ่านเข้าออก ผมก็ปั่นมาเรื่อยๆจนเจอทางเดิม

ชานเมืองกรุงเทพฯยังมีแหล่งกำเนิดออกซิเจน อยู่เยอะวิถีชีวิตของพวกเค้าไม่รู้ว่าจะมีไปอีกนานแค่ไหน บริษัทอสังหาฯ เริ่มทะยอยกว้านซื้อที่ทำหมู่บ้านไปเรื่อยๆ นาข้าวเมื่อสิบปีก่อนที่ผมไปซื้อบ้าน มีให้เห็นตลอดทาง แต่เดี๋ยวนี้ สองข้างขางกลายเป็นหมู่บ้านจัดสรรไปหมดแล้ว

ปล. รูปนายแบบจักรยานผมเยอะไปหน่อย

----แผนที่----