เที่ยวเชียงคาน แบบไม่ต้องกลัวขึ้นคาน!! (ตอนที่2)

เเละเเล้วก็มาถึงตอนที่ 2 ของ สาวโสด ณ เชียงคานจ้าาา....
ติดตามกันต่อเลยนะ 

อ่ะ เผื่อมีใครลืมว่าตอนที่ 1 เราเล่ากันไปถึงไหน กดนี่เลย ^^

 

3. เลาะเลียบริมโขงกับบรรยากาศชิลๆ ในเชียงคาน
 

หลังจากที่ปล่อยให้ข้าวปุ้นฮ้อนที่เเก่งคุดคู้ ทำฉันอิ่มจนพุงกางหนังตาเริ่มหย่อน...  = = ไม่ได้การแล้ว เดี๋ยวจะเผลอหลับ ต้องรีบหากาแฟแก้ง่วงซะหน่อย แว๊นกลับเข้าเมืองมองหาร้านกาแฟน่านั่ง ก็ไปสะดุดตาเข้ากับป้ายสีแดงแร๊วง...แรง เขียนว่า เพลินพรหมแดน ชื่อชวนให้คิดถึงวงดนตรีลูกทุ่ง หรือหนังกลางแปลงไปโน่น แวะดูสักหน่อยดีกว่าว่าเป็นร้านอะไร
 

เมื่อเข้าไปก็ได้รับคำเฉลยว่า ที่นี่เค้าเป็นร้านกินดื่มนั่งเล่น สไตล์บ้านสวนร่มรื่นด้วยต้นไม้ ตกแต่งเก๋ไก๋ด้วยของเก่าหลากหลายชนิด มีเครื่องดื่มทั้งกาแฟ ชา นม โกโก้ น้ำผลไม้ รวมทั้งมีอาหารจานเดียวพออิ่มหรืออาหารเคี้ยวเล่นเพลินๆ แถมตกเย็นยังมีแอลกอฮอล์ให้กรึ๊บชิลๆ (ว้าว)
 

หลังจากสร่างเมา เอ๊ย..ตาสว่างด้วยกาแฟเย็นรสเข้มแล้ว ก็กลับมานั่งนอนชิลๆ ชมวิวสายน้ำกันที่ บ้านชานเคียง ที่พักของเราในคืนนี้ ซึ่งสามารถมองเห็นวิวแม่น้ำโขงแบบสวยเต็มตา บรรยากาศร่มรื่นไปด้วยสีเขียวของต้นไม้ แถมยังมีบ่อปลาคาร์ปขนาดย่อมอยู่กลางบ้าน ฉันคว้าหนังสือนิยายที่พกติดตัวมาไปนั่งอ่านหลังบ้านที่มีเก้าอี้ไว้นั่งกินลมชมวิวแม่น้ำโขง พอเริ่มเมื่อยก็เปลี่ยนมานอนเปลที่ผูกไว้กลางลานบ้าน เฮ้อ..สุขใดไหนจะเท่า
 

อ่านนิยายเพลินจวนจะจบเล่ม ถนนคนเดินเส้นเลียบริมโขงเริ่มคึกคัก เหล่านักท่องเที่ยวเริ่มออกมาเดินชิล ชิม ช็อปกันขวักไขว่ มีหรือที่สาววิญญาณนักช็อปอย่างเราจะยอม รีบวางนิยาย คว้ากระเป๋าสตางค์ออกไปสำรวจทันที
 

ตลอดแนวบนถนนชายโขงตั้งแต่ราวซอย 5 จนถึงซอย 20 ตั้งแต่เย็นไปจนถึงประมาณสี่ทุ่มทุกวันเสาร์อาทิตย์ ใครที่มาเที่ยวเชียงคานสามารถเดินดื่มด่ำบรรยากาศ หาของกินอร่อย ถ่ายรูปกับร้านค้าน่ารักๆ หรือเลือกซื้อสินค้ากิ๋บเก๋ เสื้อผ้าสกรีนลายเท่ กระเป๋าแฮนด์เมด โปสการ์ด พวงกุญแจ ฯลฯ ที่สำคัญทุกร้านการันตีความเป็นกันเอง
 

ยกตัวอย่างเช่น ร้านสองผัวเมีย มีสินค้าพื้นเมืองอย่างดอกไม้ไทดำ โคมแขวนแฮนด์เมดอันเป็นเครื่องลางแห่งความโชคดี ขณะที่ร้านภูฝ้ายมีเสื้อปักสวยๆ ให้เลือกสรร ร้านไอเดีย ดีดี ถือเป็นร้านขายของที่ระลึกแห่งแรกในเชียงคานซึ่งยังคงได้รับความนิยมไม่เสื่อมคลายจากทั้งนักช็อป ตากล้อง และนางแบบนายแบบ หรือร้านจำเลยรักที่เต็มไปด้วยโปสการ์ดกับของกระจุ๋มกระจิ๋ม สำหรับร้านใช่เลย ณ เชียงคาน คงถูกอกถูกใจนักสะสมของเก่า นี่แค่ตัวอย่างคร่าวๆ เท่านั้นนะ อยากสัมผัสสีสันถนนคนเดินเชียงคานแบบใกล้ชิด ต้องมาลองผูกมิตร (กับคนขาย) ด้วยตัวเอง^^ แล้วจะรู้ว่าช็อปปิ้งที่นี่มีมากกว่าความสนุก
 

หลังจากช็อปพอหอมปากหอมคอ (แต่กระเป๋าเบาแล้ว T^T) ฉันตัดสินใจไปดินเนอร์ริมแม่น้ำโขงที่ร้าน เฮือนหลวงพระบาง (แน่ล่ะ...คนเดียว) หันไปทางไหนก็เห็นแต่คนมาเป็นคู่ ยิ่งดูยิ่งบาดตา สั่งอะไรมากินดีกว่า...เมนูแนะนำที่นี่ชื่อแปลกหูอย่าง เอาะหลาม เป็นแกงอ่อมเนื้อรสกลมกล่อม หรือ หลนหลวงพระบาง สูตรต้นตำหรับกินพร้อมหมูทอดหอมกรุ่น และข้าวจี่ทอด ทานกับน้ำพริกเผาซึ่งทำจากข่าคั่วหรือแจ่วบอง ส่วนเมนูอย่าง ขาหมูคากิไหหลำตุ๋นถั่วลันเตา เสิร์ฟพร้อมน้ำจิ้มสามรส ก็ทำเอาน้ำลายสอ
 

โอ้วมายก๊อด..!! กว่าจะรู้ตัวว่าทำอะไรลงไป ฉันก็มานั่งมองจานว่างเปล่าตรงหน้าซะแล้ว ก็มันอร่อยจนเผลอลืมตัวไปจริงๆ หลังจากรีบชิ่งเรียกเช็กบิล ก่อนจากมาพร้อมสายตาสยองนิดๆ จากโต๊ะข้างๆ (แหะๆ)

4. อำลาเชียงคาน
 

เช้าวันที่สอง...ฉันตื่นพร้อมกับเสียงวิทยุชุมชนที่แทนนาฬิกาปลุก พอเปิดหน้าต่างออกไป ไอหมอกเย็นๆ ก็ปะทะหน้าสดชื๊น..สดชื่น รีบล้างหน้าแปรงฟันเตรียมตัวลงไปใส่บาตร บรื๋อออ..น้ำเย็นเจี๊ยบ > <

ประเพณีใส่บาตรข้าวเหนียว กลายเป็นหนึ่งในเอกลักษณ์ของเมืองเชียงคาน ทุกเช้านักท่องเที่ยวสามารถตื่นมาตักบาตรข้าวเหนียวร่วมกันกับชาวบ้าน วิถีชีวิตแบบดั้งเดิมอันงดงามแบบนี้ ยังมีให้เห็นที่นี่...ที่เชียงคาน
 

ไหนๆ ก็ตื่นแต่เช้าแล้ว ใส่บาตรเสร็จฉันเลยตัดสินใจว่าจะขึ้นไป ภูทอก ภูซึ่งเป็นจุดชมวิวที่ดีที่สุดของเชียงคานแห่งนี้อยู่ห่างจากตัวเมืองราว 6 กิโลเมตร ไม่ว่าจะนำรถส่วนตัวหรือเช่ารถไปจะต้องไปจอดไว้ที่ตีนภูเพื่อใช้บริการรถรับส่งขึ้นสู่ยอดภู สนนราคาสบายกระเป๋าทั้งขึ้นและลงรวมกันหัวละ 25 บาทเท่านั้น

เช้าตรู่กลางฤดูหนาว ใครต่อใครต่างพากันขึ้นภูทอกเพื่อชมทะเลหมอกที่ดูนุ่มนิ่มดั่งปุยนุ่น แม้จะต้องแลกกับการตื่นแต่เช้าและนั่งรถฝ่าลมหนาวก็ตาม แต่วันนี้นักท่องเที่ยวค่อนข้างบางตา อาจเพราะไม่ใช่วันหยุด เราจึงสามารถเก็บภาพภูทอกในมุมสวยๆ ได้โดยไม่ต้องเบียดเสียดกับผู้คนมากมายอย่างที่คิด
 

กลับลงมาจากภูทอก ฉันตรงดิ่งไปหาข้าวปุ้นน้ำแจ่วร้อนๆ ทานแก้หนาวเป็นมื้อเช้า ข้าวปุ้นน้ำแจ่วเป็นอาหารพื้นเมืองอีกอย่างของเชียงคาน เส้นขนมจีนนุ่มๆ เสิร์ฟในน้ำซุปพร้อมเครื่องในหมูรสกลมกล่อม มีขายทั้งที่ตลาดเชียงคานและร้านริมถนนศรีเชียงคาน ใครอยากลองให้รีบไปแต่เช้าเพราะสายๆ ก็ไม่เหลือแล้ว

อิ่มแล้วยังมีเวลาเหลือก่อนจะไปเก็บของเช็คเอาท์ที่เกสต์เฮาส์ ฉันเลือกที่จะไปรำลึกวันวาน ย้อนอดีตเมืองเชียงคานที่ สุวรรณรามา อดีตโรงหนังเก่าที่ทำเป็นร้านกาแฟเก๋ๆ ตกแต่งด้วยม้วนฟิล์ม โปสเตอร์หนังเก่า ฯลฯ เหมือนเป็นพิพิธภัณฑ์ย่อมๆ จำลองบรรยากาศโรงหนังในอดีต แถมที่นี่ยังมีเมนูอาหารเช้าง่ายๆ พร้อมเครื่องดื่มทั้งกาแฟ ชา น้ำผลไม้ให้บริการ สำหรับใครที่อยากจิบกาแฟในบรรยากาศเก๋าๆ อีกด้วย
 

ฉันออกเดินสำรวจเมืองนี้เป็นการสั่งลา มองดูร้านค้าที่ปิดประตูเงียบ รอเปิดรับนักท่องเที่ยวเมื่อวันเสาร์อาทิตย์เวียนมาถึงอีกครั้ง เหมือนเวลาที่เชียงคานจะเดินช้าลงเล็กน้อย พ่อเฒ่านั่งถักแหอยู่หน้าบ้าน เด็กๆ ปั่นจักรยานไปโรงเรียน คุณป้าคุณยายเดินข้ามถนนไปพูดคุยทักทายกันอย่างออกรสชาติ ทั้งมวลสารและบรรยากาศทำให้อากาศหนาวรอบตัวกลับพลันอุ่นขึ้นอย่างน่าประหลาด
 

ป้าย “ระวัง...ขึ้นคาน” ที่ตั้งอยู่หน้าร้านหนึ่ง ทำให้ฉันอดยิ้มไม่ได้ แม้จะมาเชียงคานเพียงลำพัง แต่ทริปนี้กลับไม่เหงาอย่างที่คิด

เชียงคานมีเสน่ห์กว่าที่คุณคิด...ก็คล้ายๆ กับผู้หญิงโสดวัย (ใกล้) สามสิบนั่นล่ะ จริงไหม? ;P


เรื่องโดย : สเลเต

จองที่พักแบบ Online ได้ทันที

Tags: เชียงคาน เลย ที่เที่ยวเชียงคาน

เขียนโดย

Admin Chillpainai

แชร์บทความนี้