เที่ยวพม่า...รับบุญฝ่าสายฝน... (ตอนที่ 4 เที่ยววัดในเมืองย่างกุ้ง)

calendar_month 02 ธ.ค. 2011 / stylus Admin Chillpainai / visibility 23,716 / เที่ยวต่างประเทศ

มิงกะละบา.....วันนี้ขอทักทายสวัสดีเป็นภาษาพม่านะจ๊ะ.......

สกู๊ปนี้คือวันสุดท้ายในดินแดนย่างกุ้ง ประเทศพม่า เอาเป็นว่า ใครที่ตามกันสามสามตอนเเล้วอยู่ต่ออีกนิด ตามติดตอนสุดท้ายกันต่อเลยจ้า

โปสการ์ดจำนวนมากตุนในกระเป่า พร้อมส่งให้เจ้าหน้าที่โรงเเรมฝากส่งคืนเมืองไทยทีค่าส่งที่นี่ถูกมากจนน่าเเปลกใจ 10 ใบ ราคาราวๆ 1.5 USD โอ้ว อะรายกานนี่.. (แต่ไม่รับประกันว่าจะได้รับ 100%)

จัดการเซ็คเอ้าท์ อะไรเรียบร้อยกันเเล้ว ก่อนที่จะอำลาพม่า ขึ้นเครื่องกลับไทยตอนค่ำวันนี้ไกด์สาวฟองนวลบอกเราว่า วันนี้จะพาเราไปเที่ยววัดในเมืองย่างกุ้งกัน 4 วัด กับอีก 1 ช้างเผือก

วัดเเรกที่ไปเยือนวันนี้คือ “พระพุทธไสยาสน์เจ๊าทัตจี” หรือ "พระนอนตาหวาน" คำว่าตาหวานเป็นชื่อที่คนไทยตั้งขึ้นอันเนื่องจากความประณีตละเมียดละไมในการสร้าง "ดวงตา" ขององค์พระท่าน พระนอนที่นี่ มีอายไลน์เยอร์ ดัดขนตา เเละดวงตาของท่านก็ทำมาจากแก้วเสียด้วย ตาหวานย้อยจริงๆค่ะ

เที่ยวพม่า...รับบุญฝ่าสายฝน... (ตอนที่ 4 เที่ยววัดในเมืองย่างกุ้ง)

อาจจะเป็นเพราะช่วงเช้า เราจึงได้เห็นภาพบรรยากาศผู้คนพม่า มาสวดมนต์ไหว้พระที่นี่ ไม่มีเวลาเร่งร้อน ไม่มีใครเร่งรีบ ทุกคนเมื่อเข้าวัดมาเเล้วคล้ายๆกับว่า เวลาของพวกเขาจะหยุดเดินไปเสียดื้อๆ เพื่อเข้าไปสงบจิตใจในรสพระธรรม

ไหว้พระใช้เวลาไม่นาน เเต่ชอปปิ้งที่หน้าวัดใช้เวลานานกว่า เพราะที่นี่คือโอกาสสุดท้าย(เเต่ไม่ท้ายสุด) ในการควักกระเป่าตังค์จ่ายเงินซื้อของฝากกัน 555+ ที่หน้าวัดที่อยู่ 4-5 ร้าน มีร้านนึงคนขายเป็นคุณยายน่ารักมากๆๆๆ เเกยิ้มเเย้มตลอดเวลาที่มีนักท่องเที่ยวเข้าไปถามไถ่ เเวะดูของที่ร้าน ตอนเราออกจากร้านแกก็ยิ้มโบกมือลาให้พวกเราใหญ่เลย ฉันเลยพลาดไม่ได้ที่จะเก็บภาพรอยยิ้มหวานๆของคุณยายมา

ออกจากวัดมุ่งหน้าไปตามถนนกาบาเอ ผู้คนสองข้างทางเริ่มออกไปทำงาน บางคนก็เปิดร้านน้ำชาตั้งข้างทาง ร้านน้ำชาที่โต๊ะเก้าอี้เตี้ยต่ำๆเเบบนี้เป็นเอกลักษณ์หนึ่งของชีวิตในเมืองพม่า และถ้านักท่องเที่ยวได้เห็นพระสงฆ์พม่าเดินบิณฑบาตรในช่วงกลางวัน ก็ไม่ต้องแปลกใจ เพราะพระที่นี่สามารถบิณฑบาตรได้ตลอดเวลา ไม่ผิดกฏสงฆ์

วัดที่สองที่เราเเวะไปคือ "วัดกาบาเอ" (ตั้งชื่อตามถนนกาบาเอ) ที่นี่เคยเป็นสถานที่สังคายนาพระไตรปิฏกครั้งที่ 6 มาเเล้วเราเข้าไปดูอาคารสถานที่ที่เคยทำการสังคายนาพระไตรปิฎก อาคารยิ่งใหญ่อลังการมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ตรงประตูด้านหน้าทางเข้าที่ทำจากหยกล้วนๆ มีประตูถึง 4 ทิศโดยรอบ เมื่อเดินเข้าไปจะพบอุโมงค์ทางเดินรอบๆ ชั้นนอก ก่อนเข้าถึงด้านในอีกทีนึงด้วยประตูไม้หนาเเกะสลักอย่างสวยงาม เผยให้เราเข้าไปเห็นด้านในเต็มเปี่ยมไปด้วยสีทองเเละโถงอาคารที่กว้างใหญ่

จากนั้นเราก็ไปไหว้สักการะพระมหามุนีจำลอง (องค์จริงอยู่ที่มัณฑะเลย์ 1 ใน 5 สิ่งศักดิ์สิทธิ์ของพม่า) ที่ด้านในพระเจดีย์กาบาเอ เจดีย์ที่นี่เป็นเจดีย์โปร่ง สามารถเดินเข้าไปด้านในได้ คล้ายๆที่เจดีย์โบตะทาวน์ที่ไปมาเมื่อวันก่อน ไหว้พระเสร็จก็สามารถเดินเวียนเทียนด้านในได้ ก่อนที่จะออกมารดน้ำพระประจำวัดเกิดที่ด้านนอกรอบองค์พระเจดีย์

จากนั้นเราก็เดินสายไหว้พระต่อที่ "วัดพระเขี้ยวเเก้ว" ในวัดนี้เป็นที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุส่วนที่เป็น "เขี้ยว" บริเวณด้านในตกเเต่งอย่างสวยงาม ทองอร่ามมากมาย ตอนเรามาถึงวัดนี่ ฝนตกลงหนักมากๆ เเต่ดูเหมือนเพื่อนๆหลายคนจะไม่ยอมเเพ้สายฝนกันเลย

ที่วัดแห่งนี้มีการอัญเชิญเป็ด เอ๊ย…อัญเชิญเเผ่นทองขึ้นไปกับรูปปั้นหงส์ตัวเล็กๆ ที่ผูกติดกับเชือกสลิงให้เราสาวๆๆๆ ขึ้นไปถึงยอดพระเจดีย์ ด้วยเเรงศรัทธาอันเเรงกล้า พวกเราเลยลงทุนตากสายฝนสาวเเผ่นทองขึ้นบนยอดได้อย่างสำเร็จสวยงาม 555

สายฝนไม่หยุดพักเอาเสียเลย เราไปกินข้าวกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งในสวนสนุก อยู่ตรงข้ามกับเจดีย์ชะเวดากอง ชื่อร้าน Golden Duck Restaurant อาหารจีนอร่อย บริการอย่างดี ชื่อร้านก็บอกว่าเป็ดเเล้ว อาหารก็ขาดเป็ดไม่ได้เสียด้วย นี่....เป็ดย่างอย่างดี

ร้านนี้บรรยากาศดี นั่งทานเพลินๆ มองไปนอกหน้าต่างเห็นชะเวดากองด้วย

หลังจากอิ่มหนำกันเเล้ว จากนั้นเราก็เดินทางไปไหว้พระที่แกะสลักจากหยกขาวทั้งองค์ ยิ่งใหญ่อลังการมากมาย นั่นคือ "วัดพระหินขาว" หากใครได้ลองเดินอ้อมมาทางหลังองค์พระท่าน จะพบร่อยรอยสีด่างบนหลังองค์พระหินขาว ตามจินตนาการใครต่อใคร บางคนก็ว่าว่าเป็นรูปแผนที่เมียนมาร์ บ้างก็ว่าเหมือนพระสงฆ์เดินธุดงค์

ที่สุดท้าย ขณะที่สายฝนยังกระหน่ำไม่หยุดหย่อน เราไปดูช้างเผือกตัวจริงเสียงจริงกันถ้าเป็นช้างเผือกในไทย จะถือว่า เป็นช้างคุ่บ้านคู่เมือง คู่พระบารมีพระมหากษัตริย์เเต่สำหรับพม่า หลังจากที่ไม่มีระบอบกษัตริย์กันเเล้ว ก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยมีใครให้ความสำคัญเท่าไหร่ช้างที่เราไปดู ก็ไม่ต่างอะไรกับการไปดูช้างในสวนสัตว์เลย ดีที่เค้ายังดูเเล ให้อ้อย ให้น้ำกันบ้างเห็นมันถูกล่ามเเล้วรู้สึกไม่น่าพอใจเท่าไหร่เลย เเต่ว่าเวลามันดีใจที่มีคนให้อ้อยมัน ก็น่ารักดีนะเพราะมันจะทำท่าทางก้มหัว ย่อขาหน้า ด้วยความดีใจ เเละขอบคุณเรา.....อ่าาา นี่มันเเมวชัดๆนี่ ฮ่าๆ

เวลายังเหลือ ก่อนที่เราจะขึ้นเครื่องกลับที่สนามบิน ฟองนวลเลยให้โอกาสพาเราไปดูห้างของพม่ากันดูบ้างหน้าตาไม่ต่างอะไรกับบิ๊กซี มีขายทุกอย่าง สินค้าบางอย่างก็มาจากไทย เเต่ดูโทรมกว่าเเยะ ไกด์สาวเราให้เวลาเดินเล่นในห้างครึ่งชั่วโมง ครั้งนี้พอถึงเวลานัด ทุกคนกลับมาตรงเวลากันมากๆ เพราะทุกคนกลัว...ตกเครื่อง..... 555

ก่อนจากลากันไป หลายคนอาจจะสงสัยถึงหน้าตาของไกด์สาวเอวบางร่างน้อยที่คอยคุมลูกทัวร์ป่าแตกอย่างพวกเรา 20 กว่าชีวิต ราวกับคุณครูที่ต้องคอบคุมเด็กนักเรียน เรามีภาพมาเฉลย ...นี่ไง ฟองนวล สาวชาวไทใหญ่ คุณว่าเธอน่ารักมั้ยยย ;))

ถึงเวลาอำลากันเเล้วสินะ...

เราจากลาส่งฟองนวลกันที่สนามบินนี่ จุดเดียวกับที่เราเจอเฮฮากัน เเรกพบเมื่อห้าวันก่อนหน้านี้ถ้านับย้อนเวลากลับไป....ช่วงเวลาที่ได้อยู่ที่พม่านี้ ก็นับว่า มันไม่ได้เลวร้ายอย่างที่เรานึกกลัวหรือกังวลด้วยเพราะว่า ไกด์ฟองนวลช่วยเราได้เป็นอย่างมาก มีการจัดการที่ดี การติดต่อที่สะดวกสบาย อาหารอร่อย นอนสบายไร้กังวลใดๆ (เพิ่งรู้ว่าการมาเที่ยวกะทัวร์ มันสบายอย่างนี้นี่เอง งึมงัมๆๆ) เสียงหัวเราะ รอยยิ้มของเพื่อนๆ พี่ๆน้องๆ ทุกๆคน ก็เป็นอีกส่วนที่เราลืมไปไม่ได้ขอบคุณผองเพื่อนผู้ร่วมการเดินทาง พูดง่ายๆสั้นคำเดียวส่งท้ายละกันว่า "มาพม่านี่มันสนุกจริงๆ"

บินข้ามน่านฟ้า จากลาย่างกุ้งกลับสู่กรุงเทพฯ ภาพที่เคยพบเห็นในห้าวันก่อน แม้จะถูกวันเวลาเเปรเปลี่ยนให้กลายเป็นเพียงความทรงจำ เเต่มันก็เป็นความทรงจำที่แสนสนุก เต็มอิ่มทั้งบุญเเละเสียงหัวเราะ ที่คงไม่มีวันลืมลงเลย ^__^

เรื่องโดย : This road is mine